Sadece ayaklarının sığabileceği yüksekçe bir kara parçası üzerinde ol,
Her yer de gecenin zifiri karanlığı gibi olsun
Yıldırımlar düşüyor olsun aralıksız karış ötene
Öyle görüyor ol etrafını
Toprak... üzerindeki her şey ile birlikte akıyor olsun
Duyuyor ol gürleyerek kopup gideni…
Bir Nuh tufanı değilse yaşadığın
Unutma ki güneş; o kara kara bulutların ardında parlamaktadır!
Yazı http://www.omurokur.com/2016/04/umudunu-asla-kaybetme/ adresinde yayınlanmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder